- Βασίλης Κουρμπέτης, Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής Π.Ι
- Μαριάννα Χατζοπούλου, Ειδική Παιδαγωγός για Κωφά Παιδιά Π.Ι
- Φλώρα Σαβαλίδου, Ειδική Παιδαγωγός για Κωφά Παιδιά
- Θεοδώρα Σίμψα, Εκπαιδευτικός
Σπάνια ένα κείμενο που απευθύνεται σε εκπ/κούς ή γονείς αρχίζει με ξεκάθαρη δήλωση των θέσεων και της φιλοσοφίας των συγγραφέων του. Συνήθως οι συγγραφείς, θέλοντας να προβάλλουν αυτό που θεωρούν πολιτικά ορθό, παρουσιάζουν τις διάφορες επικρατούσες απόψεις με «αντικειμενικό» τρόπο. Εδώ δεν σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε αυτήν την, ασφαλή ομολογουμένως, τακτική. Στις σελίδες που ακολουθούν θα προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε και να τεκμηριώσουμε ξεκάθαρα τις θέσεις μας για τους κωφούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιδιώκουμε να τις επιβάλλουμε. Η στάση μας απέναντι στους κωφούς συνοψίζεται στα εξής:
Οι κωφοί δεν είναι άνθρωποι που δεν ακούνε αλλά άνθρωποι που βλέπουν και αποτελούν μια διαφοροποιημένη γλωσσική και πολιτισμική κοινότητα.
Ο στόχος μας είναι να παρουσιάσουμε κατά πόσον οι διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης των κωφών οδηγούν σε δημιουργία αντίστοιχα διαφορετικών προγραμμάτων εκπαίδευσης, κοινωνικής και επαγγελματικής αντιμετώπισης των κωφών, ανεξάρτητα από την χώρα αναφοράς, που εδώ είναι η Ελλάδα.
- Ο Διαναπηρικός Οδηγός Επιμόρφωσης για την Κώφωση είναι διαθέσιμος εδώ.
1 σχόλιο:
Καλημέρα σας. Το πρόβλημα με τα βιβλία που γράφουν για τους κουφούς άνθρωποι που δεν είναι κουφοί οι ίδιοι, είναι αυτό ακριβώς. Οτι μιλάνε για την κώφωση χωρίς να είναι κουφοί. Επιτρέψτε μου λοιπόν, ως 40 χρόνια κουφή που είμαι, να τοποθετηθώ η ίδια. Κατ' αρχάς να σας πω ότι εκτός από κουφή είμαι και γιατρός και πρόεδρος του σωματείου "Ακουστήριξη - στήριξη κωφών και βαρηκόων με προφορικό λόγο".
Μας λένε λοιπόν οι συγγραφείς ότι, κατά τη γνώμη τους, οι κουφοί είναι άνθρωποι που αποτελούν μια ιδιαίτερη γλωσσική κοινότητα. Αδυνατώ να καταλάβω γιατί αυτή την άποψη την παρουσιάζουν ως κάτι καθολικό, που αφορά όλους τους κουφούς. Οπως είπα πριν, είμαι 40 χρόνια κουφή. Ετών 43 σήμερα. Η γλώσσα μου ήταν, είναι και θα είναι τα ελληνικά. Μιλάω προφορικά, διαβάζω τα χείλη, γράφω βιβλία στα ελληνικά. Νοηματική δεν έμαθα ποτέ, εάν αυτό εννούν ως γλωσσική κοινότητα. Και δεν είμαι μόνο εγώ, αλλά η πλειοψηφία των κωφών και βαρηκόων σήμερα , που με τις νέες ιατρικές μεθόδους (κοχλιακά εμφυτεύματα) και τη λογοθεραπεία μαθαίνει να μιλάει , να ακούει, να γράφει, να διαβάζει, να επικοινωνεί στα ελληνικά.
Αντί λοιπόν να διαβάζετε βιβλία ακουόντων που μας αναπτύσσουν τις απόψεις τους για τους κωφούς, δεν έρχεστε καλύτερα στη σελίδα του σωματείου μας www.akoustirixi.gr να μάθετε για την κώφωση από μας τους ίδιους τους κουφούς;
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας
Κολοτούρου Σοφία
ιατρός κυτταρολόγος
πάσχουσα από πλήρη κώφωση άμφω
πρόεδρος ΔΣ σωματείου Ακουστήριξη
Δημοσίευση σχολίου