Οι κοινωνικές ιστορίες (Sosial Stories/SS) αποτελούν μια μέθοδο που βοηθάει το παιδί στο φάσμα του αυτισμού να κατανοήσει το νόημα των πραγμάτων καθώς και τι πρέπει να κάνει σε συγκεκριμένες κοινωνικές περιστάσεις.
Σύμφωνα με την Carol Gray (1998), εμπνεύστρια της μεθόδου, «Μια Κοινωνική Ιστορία είναι μια σύντομη ιστορία που έχει μια συγκεκριμένη μορφή και στοχεύει να περιγράψει με αντικειμενικό τρόπο μια κοινωνική κατάσταση, ένα άτομο, μια ικανότητα, ένα γεγονός ή μια έννοια».
Η συγκεκριμένη μέθοδος συνίσταται στη δημιουργία σύντομων ιστοριών που περιγράφουν την τρέχουσα κοινωνική κατάσταση και περιλαμβάνουν κατάλληλες δεξιότητες και συμπεριφορές (Attwood, 1998). Οι Κοινωνικές Ιστορίες παρουσιάζουν πληροφορίες και κοινωνικές καταστάσεις σε δομημένο πλαίσιο και με καθησυχαστικό τρόπο, μέσω κειμένου συνοδευόμενου από εικόνες, αξιοποιώντας τον οπτικό τρόπο με τον οποίο τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού διευκολύνονται να μαθαίνουν. Ο εξειδικευμένος χαρακτήρας τους εστιάζει στο πρόσωπο του παιδιού και στις ατομικές του ανάγκες.
Οι Κοινωνικές Ιστορίες μπορούν:
- να προετοιμάσουν το παιδί για κάποια αλλαγή στην καθημερινή ζωή, που ενδεχομένως να του δημιουργήσει άγχος και συναισθηματική ένταση (π.χ. μετακόμιση, διαζύγιο, απώλεια, κτλ.),
- να ενθαρρύνουν το παιδί να κάνει σημαντικές δραστηριότητες που δεν του αρέσουν,
- να διδάξουν αφηρημένες έννοιες, όπως ο χρόνος (τώρα, πριν, μετά), καθώς και δράσεις (π.χ. άνοιξε, τοποθέτησε…),
- να «σπάσουν» σύνθετες και πολυεπίπεδες δραστηριότητες σε μικρότερα, πιο εύχρηστα τμήματα,
- να ενισχύσουν την αυτονομία του παιδιού, βελτιώνοντας την ικανότητά του να ολοκληρώνει με επιτυχία δραστηριότητες της καθημερινότητας με λιγότερη βοήθεια ή παρότρυνση από κάποιον ενήλικο,
- να διδάξουν νέες δεξιότητες, όπως π.χ. πώς πλένουμε τα χέρια,
- να διδάξουν κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά (π.χ. πηγαίνοντας με τη μαμά για ψώνια).
