Βασιλική Τζίβα-Κωσταλά, M.Sc., Υποψήφιας Διδάκτορα ΤΕΦΑΑ ΔΠΘ
Η Αναπτυξιακή Διαταραχή του κινητικού Συντονισμού (Α.Δ.Σ.) είναι μία από τις πλέον διαδεδομένες αναπτυξιακές διαταραχές στα παιδιά εντός του σχολικού περιβάλλοντος. Από τα αποτελέσματα της ανασκόπησης της βιβλιογραφίας φαίνεται ότι η συχνότητα της Α.Δ.Σ. στα παιδιά είναι ιδιαίτερα υψηλή, ότι βελτιώνεται μέσω παρεμβατικών προγραμμάτων αλλά δεν θεραπεύεται, συνυπάρχει με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές και ότι επιφέρει δευτερογενείς επιπτώσεις (ψυχοκοινωνικές-υγείας). Συμπερασματικά καταλήγουμε στην ανάγκη εισαγωγής της κινητικής αξιολόγησης στα Κ.Ε.Δ.Υ. έτσι ώστε να αξιολογούνται όλοι οι τομείς ανάπτυξης των παιδιών γνωστικοί και κινητικοί, όπως επίσης προτείνεται η διεξαγωγή προγραμμάτων επιμόρφωσης των Κ.Φ.Α. για τη αναγνώριση της Α.Δ.Σ. και για το σχεδιασμό παρεμβατικών προγραμμάτων.
Τα τελευταία 100 χρόνια παιδιά τα οποία παρουσιάζουν δυσκολίες στη κίνηση είναι γενικά αποδεκτό ότι παρουσιάζουν και προβλήματα ανάπτυξης (Coleman, Piek, Livesey, 2001). Το 1994 σε ένα διεθνές συνέδριο το οποίο αφορούσε παιδιά με αδεξιότητα καθιερώθηκε ο όρος Αναπτυξιακή Διαταραχή του κινητικού Συντονισμού (Α.Δ.Σ.), για να περιγράψει παιδιά με φτωχό κινητικό συντονισμό.
Η παρούσα εργασία έχει σκοπό να παρέχει πληροφορίες μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης για την Αναπτυξιακή Διαταραχή του κινητικού Συντονισμού σε σχέση με: α) την ιστορική αναδρομή-ορισμό, β) τα χαρακτηριστικά, γ) τη συχνότητα, δ) την αιτιολογία, ε) την συνύπαρξη με άλλες διαταραχές, στ) την αξιολόγηση, ζ)την ικανότητα αναγνώρισης της διαταραχής από τους εκπαιδευτικούς) τις επιπτώσεις, θ) την αντιμετώπιση, ι) τα συμπεράσματα-προτάσεις.
Η εργασία είναι διαθέσιμη εδώ.
