Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο σχολείο - διαχείριση σχέσεων

Διαχείριση σχέσεων και συνεργασία με γονείς παιδιών με δυσκολίες ή γονείς παιδιών διαφορετικής πολιτισμικής προέλευσης από αυτήν της πλειοψηφίας των μαθητών

Δρ Κωνσταντίνος Δαραής (PhD, M.Sp.Ed., Gr.Dip.Sp.Ed., B.A., B.Ed), Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Πιερίας

Η σύγχρονη βιβλιογραφία και σχετική έρευνα έχουν αναδείξει το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει το είδος και το περιεχόμενο της σχέσης σχολείου-οικογένειας, τόσο για τη συνολική πρόοδο του παιδιού-μαθητή (γνωστική, συναισθηματική και ψυχοκινητική), όσο και για τους δασκάλους και γονείς. Η σχέση αυτή γίνεται ακόμη πιο πολύπλοκη και σύνθετη όταν ο δάσκαλος καλείται να συνεργαστεί με γονείς παιδιών με δυσκολίες, που απορρέουν είτε από ενδογενή είτε από εξωγενή αίτια. Πώς θα μπορέσει σε αυτές τις περιπτώσεις ο δάσκαλος να «παίξει» με επιτυχία το ρόλο του «συμβούλου», βοηθώντας ουσιαστικά τους γονείς και τα παιδιά; Ποια είναι τα μοντέλα που προτείνονται και ποιο το περιεχόμενο του οικογενειοκεντρικού μοντέλου; Παράλληλα το άρθρο διαπραγματεύεται και περιπτώσεις που σχετίζονται με το διαφορετικό πολιτισμικό background των γονιών και πως αυτό επηρεάζει τις στάσεις των γονέων απέναντι στο σχολείο και το δάσκαλο.

Το άρθρο είναι διαθέσιμο εδώ [doc (260kb)].

Αντιμετώπιση της δυσλεξίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Αντιμετώπιση της δυσλεξίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση: Αξίωση και ανάγκη για μια εναλλακτική θεώρηση της αποκατάστασης των προβλημάτων του γραπτού λόγου

Μιλτιάδης Π. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ, Υπ. Διδάκτωρ Ειδικής Αγωγής Παν/μιου Ιωαννίνων Εργαστήριο Ειδικής και Θεραπευτικής Αγωγής (ΕΡ.Ε.Θ.Α.)

Λόγω της σπουδαιότητας που έχει το θέμα των προβλημάτων της ανάγνωσης και ορθογραφημένης γραφής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, θα επιχειρήσουμε μια αδρομερή επισκόπηση της εμπειρικής βάσης και του περιεχομένου των μέχρι τούδε ερευνητικών πορισμάτων, παρουσιάζοντας παράλληλα και το θεωρητικό υπόβαθρο μιας προτεινόμενης εναλλακτικής μεθόδου παρέμβασης που θεωρούμε ότι διευκολύνει την αντιμετώπιση των δυσκολιών του γραπτού λόγου στην ελληνική γλώσσα.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο εδώ. [doc (85kb)]

Τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν δικαίωμα στην οδοντιατρική πρόληψη και φροντίδα

- Δρ. Νικόλαος Κούβελας, Επ. Καθηγητής οδοντιατρικής σχολής Αθηνών, Πρόεδρος της Οδοντιατρικής Εταιρίας για Α.μ.Ε.Α
- Κωνσταντίνος Καλογήρου, οδοντιατρική αποκλειστικά για παιδιά και άτομα με Ειδικές Ανάγκες

Όλα τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν δικαίωμα στην οδοντιατρική φροντίδα. Και οδοντιατρική φροντίδα δεν είναι μόνο η θεραπεία, αλλά και η πρόληψη. Αν μάλιστα αναλογιστούμε τις μεγάλες δυσκολίες που συνεπάγεται η οδοντιατρική θεραπεία τέτοιων περιστατικών, τότε εύκολα καταλαβαίνουμε ότι στην περίπτωση των ατόμων αυτών η πρόληψη έχει ξεχωριστή βαρύτητα.
Όταν μιλάμε για οδοντιατρική πρόληψη, εννοούμε όλες τις διαδικασίες που μπορούν να γίνουν στο σπίτι ή στο οδοντιατρείο, με μοναδικό στόχο να διατηρήσουν στα Α.μ.Ε.Α. μια καλή οδοντοστοματολογική κατάσταση. Γι' αυτό λοιπόν θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε με ποιους τρόπους μπορεί ένα άτομο με ειδικές ανάγκες να φροντίζει για την καλή στοματική του υγεία, εφόσον έχει λειτουργικά τη δυνατότητα, ή πως μπορούν οι οικείοι του, εφόσον το ίδιο δεν μπορεί, να προστατέψουν την στοματική υγεία του δικού τους ανθρώπου.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (33kb) εδώ.

Η συμβολή του προγράμματος του Νηπιαγωγείου στην ανάπτυξη ικανοτήτων και δεξιοτήτων

Γενειατάκη Ειρήνη, τ. Σχολ. Σύμβουλος Π.Α.

Το αναλυτικό πρόγραμμα, "έχει δομηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να προχωρεί η οργάνωσή του σταδιακά από τις γενικές ενότητες στις επιδιώξεις, στις επιμέρους ενότητες και τέλος στους στόχους, η υλοποίηση των οποίων βρίσκεται μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων των νηπίων και αποτελεί κύρια φροντίδα της καθημερινής παιδευτικής πράξης".
- Περιλαμβάνει στόχους διατυπωμένους εξελικτικά, ώστε να ανακλώνται σε αυτούς το επίπεδο της εξέλιξης, στο οποίο βρίσκονται τα νήπια και το επίπεδο ανάπτυξης που επιδιώκει να επιτύχει στο σημείο αυτό το νηπιαγωγείο.
- Περιλαμβάνει ενδεικτικές δραστηριότητες επίσης σύστοιχες με τους στόχους και το γενικότερο επίπεδο των νηπίων.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (55kb) εδώ.

Διπλωματική Εργασία "Δυσλεξία και Μαθηματικά"

Κοσυφόγλου Αικατερίνη
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστημίο Αθηνών, Σχολή Θετικών επιστημών, Τμήμα Μαθηματικών
Επιβλέπουσα Καθηγήτρια: κα Φαρμάκη Βασιλική

Σε αυτήν την εργασία περιγράφεται σφαιρικά το φαινόμενο της δυσλεξίας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Επίσης, διαμέσου της επισκόπησης της σχετικής με το θέμα βιβλιογραφίας, πραγματοποιήθηκε μια προσπάθεια ανάλυσης της συμπεριφοράς ενός δυσλεξικού ατόμου απέναντι στα μαθηματικά. Τέλος, παρατίθενται ορισμένες τεχνικές και στρατηγικές υποστήριξης των παιδιών με δυσλεξία στα μαθηματικά.

Η εργασία είναι διαθέσιμη σε μορφή pdf (670kb) εδώ.

Ανατρέφοντας ένα Παιδί με Σακχαρώδη Διαβήτη

Άννα Κορομπέλη, Νοσηλεύτρια ΠΕ
Βαζαίου Ανδριανή, Ιατρός

Ορισμένοι γονείς στην προσπάθειά τους να μη στεναχωρήσουν το παιδί τους είναι ενδοτικοί σε όλες του τις απαιτήσεις με αποτέλεσμα να δέχονται και τις πιο παράλογες από αυτές ή στην προσπάθειά τους να αντισταθμίσουν την παρουσία του διαβήτη να αγοράζουν πληθώρα παιχνιδιών. Μια τέτοια στάση δείχνει ότι έχουν επηρεαστεί συναισθηματικά και σίγουρα δεν βοηθάει στη σωστή διαπαιδαγώγη ση του παιδιού. Αντιθέτως, περνούν στο παιδί μηνύματα που πιθανόν να μην είχαν πρόθεση να του διδάξουν όπως ότι ο διαβήτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μια δικαιολογία για να ξεφύγει από υποχρεώσεις που δεν θέλει να εκτελέσει ή ότι οι κανόνες που οι περισσότεροι άνθρωποι ακολουθούν (π.χ. το ότι πρέπει να περιμένει τη σειρά του ή να μάθει να μοιράζεται ή να δέχεται την άρνηση των άλλων) δεν αφορούν στο ίδιο γιατί έχει διαβήτη ή ακόμα ότι διαφέρει από τα άλλα παιδιά γιατί έχει διαβήτη. Τα παραπάνω είναι δυνατόν να κάνουν το παιδί κακομαθημένο, εγωκεντρικό με αποτέλεσμα να χαϊδεύεται τόσο στους ενηλίκους όσο και στους συνομήλικούς του. Η κατάσταση αυτή, ενδεχομένως, να διαρκέσει μέχρι την ενηλικίωσή του, γεγονός το οποίο θα έχει ολέθριες συνέπειες για την υπόλοιπη ζωή του αφού δεν θα έχει μάθει πώς να αντιμετωπίζει την άρνηση.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (35kb) εδώ.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης στην παιδική και εφηβική ηλικία

Δημήτρης Δελής, Παιδίατρος, Διαβητολογικό Κέντρο Νοσοκομείου Παίδων Π. & Α. Κυριακού

Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία μεταβολική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία, δηλαδή από αύξηση της γλυκόζης του αίματος. Η υπεργλυκαιμία στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη μπορεί να οφείλεται: 1) σε ελαττωμένη έκκριση ινσουλίνης, 2) σε ελαττωμένη δραστικότητα της ινσουλίνης και 3) σε συνδυασμό μειωμένης έκκρισης και δραστικότητας της ινσουλίνης.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (84kb) εδώ.

Ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της χρόνιας σωματικής ασθένειας στο παδί και την οικογένεια

Xάρης Ασημόπουλος, Κοινωνικός Λειτουργός - Κοινωνικός Επιστήμονας

Από τις περισσότερες μελέτες προκύπτει ότι τα παιδιά τα οποία πάσχουν από χρόνιες σωματικές ασθένειες ή διαταραχές έχουν 1,5 έως 3 φορές περισσότερες πιθανότητες από ό,τι οι υγιείς συνομήλικοί τους να παρουσιάσουν ψυχικά, συμπεριφερολογικά και μαθησιακά προβλήματα. Υπάρχουν όμως και μελέτες οι οποίες αναφέρουν ότι δεν παρουσιάζουν περισσότερες πιθανότητες από ό,τι οι άλλοι συνομήλικοί τους.
Τα ψυχοκοινωνικά προβλήματα τα οποία είναι δυνατόν να παρουσιάσουν είναι ποικίλα. Ειδικότερα αναφέρονται διαταραχή της εικόνας εαυτού, άγχος, κατάθλιψη, προβλήματα συμπεριφοράς και δυσκολίες στο σχολείο. Σχετίζονται με τις αντιδράσεις του ιδίου του παιδιού, της οικογένειάς του και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος προς τη χρόνια σωματική ασθένεια. Η εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας στο παιδί εξαρτάται από πολλούς άλλους παράγοντες: τις προσωπικές ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του παιδιού, τις προϋπάρχουσες εμπειρίες της ζωής του, την ποιότητα των σχέσεων με τους γονείς του, την προσωπικότητα και τις σχέσεις των γονέων του.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (50kb) εδώ.

Η επιθετικότητα του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια

Μιχαήλ Βερνάδος, Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής

Τα παιδιά που χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα είναι συνήθως ανυπάκουα, αρνητικά, δείχνουν απάθεια και παρουσιάζουν αντιδραστική και προκλητική συμπεριφορά προς τα μέλη της οικογένειας τους, το διδακτικό προσωπικό του σχολείου και γενικά προς τα άτομα που κατέχουν εξουσία. Η αντιδραστική και επιθετική συμπεριφορά των παιδιών δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους συνομήλικους και το σχολείο. Δημιουργεί όμως προβλήματα και στα ίδια τα παιδιά γιατί δεν τους δίνει τη δυνατότητα να μάθουν κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές οι οποίες θα αποτελέσουν αργότερα τη βάση για την ομαλή ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο. Πολλά από τα παιδιά αυτά συνεχίζουν να παρουσιάζουν επιθετική συμπεριφορά και βία και ως ενήλικες. Μάλιστα σε έρευνες που έχουν γίνει στην Αμερική έχει βρεθεί ότι ένα ποσοστό νέων με εγκληματικές τάσεις είχαν εμφανίσει επιθετική συμπεριφορά στην παιδική τους ηλικία, και δεν έγινε αποδοχή του προβλήματος από τους γονείς, ώστε να αντιμετωπισθεί με την πρώιμη και έγκαιρη παρέμβαση των ειδικών. Τοιουτοτρόπως φαίνεται πως ανάμεσα στην επιθετικότητα και στη βία δεν υπάρχει σημαντική σημασιολογική διαφορά. Είναι δηλαδή έννοιες συνώνυμες ή και ταυτόσημες στη χρήση τους.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (98kb) εδώ.

Πατέρας και παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες

Ασημίνα Τσιμπιδάκη, Διδάσκουσα Π.Δ. 407/80 Ειδικής Αγωγής στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Αναστασία Τσαμπαρλή, Επίκουρη Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αιγαίου

Η παρούσα μελέτη εξετάζει τις σκιαγραφήσεις των πατέρων παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για τον πατρικό τους ρόλο και τα παιδιά τους, και αντίστοιχα τις σκιαγραφήσεις των αδελφών για την πατρική φιγούρα. Το δείγμα της έρευνας αποτελούν 30 πατέρες σε οικογένειες παιδιών με ειδικές ανάγκες και 57 παιδιά, συνολικά 87 άτομα. Όλοι οι συμμετέχοντες είναι μόνιμοι κάτοικοι της νήσου Ρόδου και ανήκουν στη μεσαία κοινωνωνικο-οικονομική τάξη. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν ημι-δομημένες συνεντεύξεις και προβολικές δοκιμασίες (CAT, TAT και το σχέδιο της οικογένειας). Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης αναδεικνύουν ότι οι οικογένειες με ένα παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες εμφανίζουν έναν ιδιαίτερο αστερισμό πατρότητας, στον οποίο επικρατούν αντιθετικές αναπαραστάσεις για τα παιδιά της οικογένειας. Η εικόνα που έχουν οι πατέρες για το παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι κυρίως αρνητική και εκδηλώνουν απαισιοδοξία ως προς την εξέλιξη του παιδιού και στην πίστη για αποκατάσταση της αναπηρίας του. Τα αδέλφια λειτουργούν ως μοχλοί ισορροπίας. Εξιδανικεύονται και οι πατέρες μπορούν πιο εύκολα να ταυτιστούν με αυτά, ενώ ταυτόχρονα έχουν υψηλότερες προσδοκίες από αυτά. Επιπλέον, οι σκιαγραφήσεις των αδελφών είναι αμυντικές. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τον πατέρα αδιάφορο ως προς τις συναισθηματικές τους ανάγκες, αλλά και κουρασμένο λόγω της συνθήκης της αναπηρίας.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (170kb) εδώ.

Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα - Κριτική Θεώρηση

Λαμπροπούλου Βενέττα, Καθηγήτρια Παιδαγωγικού Τμήματος Πανεπιστημίου Πατρών
Παντελιάδου Σουζάνα, Καθηγήτρια Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Ο τρόπος που η κοινωνία αντιμετωπίζει τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους είναι συνήθως ενδεικτικός του επιπέδου ανάπτυξής της. Αν μελετήσει κανείς την ιστορία της Ειδικής Αγωγής θα παρατηρήσει ότι στην ουσία είναι μια μελέτη της ιστορίας των κοινωνικών αλλαγών και των επιπτώσεων αυτών των αλλαγών στις στάσεις, στην αντιμετώπιση, στην εκπαίδευση και την κοινωνική συμμετοχή των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες. Θα λέγαμε μάλιστα ότι οι αλλαγές στην εκπαίδευση των μαθητών με ειδικές ανάγκες δε συνδέονται τόσο με τις ειδικές εκπαιδευτικές τους ανάγκες όσο με κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, νομοθετικούς και θρησκευτικούς παράγοντες. Αυτοί οι παράγοντες καθορίζουν ποιος εκπαιδεύεται, πώς εκπαιδεύεται και πότε εκπαιδεύεται. Αυτοί καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και το πόσο διαφέρει η ειδική από τη γενική εκπαίδευση, ποιος διδάσκει στα σχολεία, πόσο οι γονείς εμπλέκονται στη διαδικασία, τι προοπτικές και εφόδια δίνονται στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες και τι εγγυήσεις για την οικονομική και κοινωνική τους σταθερότητα κ.ο.κ. Οι ίδιοι παράγοντες καθορίζουν ακόμα και την ανάπτυξη της έρευνας και την παραγωγή και εφαρμογή νέας γνώσης στο γνωστικό αντικείμενο της Ειδικής Αγωγής.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (100kb) εδώ.

Ένταξη ατόμων με ειδικές ανάγκες και αναλυτικά προγράμματα

Αθηνά Ζώνιου-Σιδέρη, Επίκουρη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών

"Η ένταξη θεσμοθετήθηκε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που υποθάλπει σίγουρο σχολικό αποκλεισμό όχι μόνο για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, αλλά και για τα παιδιά που αποκλίνουν έστω κι ελαχίστως από τους κανόνες που αυτό ορίζει..."
Τα αναλυτικά προγράμματα καθορίζουν σε αποφασιστικό βαθμό τη σχολική επιτυχία και αποτυχία, την ένταξη και τον αποκλεισμό. Η αναποτελεσματικότητα της ένταξης των παιδιών με και χωρίς ειδικές ανάγκες, πρέπει να ιδωθεί ως αποτυχία του σχολείου.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (41kb) εδώ.

Προσβασιμότητα για άτομα με ειδικές ανάγκες στο σχολικό εργαστήριο

Φύτρος Κωνσταντίνος, Καθηγητής Πληροφορικής

Όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι πρέπει να έχουν πρόσβαση από όλους τους μαθητές και ειδικά για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Μέρος A' "Κτιριακές Μετατροπές"

Μαθησιακά περιβάλλοντα για νοητικά προικισμένα παιδιά και ενδεικτικά διδακτικά προγράμματα

Μαρκάκης Εμμανουήλ, Επίτιμος Πάρεδρος Ειδικής Αγωγής Π.Ι., Συντονιστής Α.Π. Ειδικής Αγωγής Π.Ι.

Νοητικά προικισμένα παιδιά σύμφωνα με τον αμερικάνικο σύνδεσμο Ν.Π.παιδιών (American National Association for Gifted Children) είναι όσα δείχνουν ή έχουν τη δυνατότητα να δείξουν υψηλό επίπεδο επίδοσης σε μια ή περισσότερες περιοχές έκφρασης. Σύμφωνα με τον τελευταίο αμερικάνικο νόμο ( No Child Left Behind Act of 2001) Ν.Π. είναι όσα επιδεικνύουν υψηλές ικανότητες επίδοσης και παρουσιάζουν ιδιαίτερες νοητικές, δημιουργικές, καλλιτεχνικές, ηγετικές, ή επιμέρους ακαδημαϊκές ικανότητες και χρειάζονται υπηρεσίες ή δραστηριότητες που δεν παρέχονται στα πλαίσια των συνηθισμένων αναλυτικών προγραμμάτων. Με το ν.3194/2003 του ΥΠΕΠΘ, εντάχθηκαν στις κατηγορίες παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τα Ν.Π. ως παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες, χωρίς όμως να προσδιορίζονται οι συγκεκριμένες ικανότητες. Η υπαγωγή όμως των παιδιών αυτών στο νόμο Ειδικής Αγωγής σημαίνει ότι γίνεται αποδεκτή η διαφοροποίηση της εκπαίδευσής τους σύμφωνα με τα διεθνώς αποδεκτά πρότυπα.

Η εισήγηση είναι διαθέσιμη σε μορφή pdf (48kb)εδώ.

Η πληροφορική στην Ειδική Αγωγή

Φύτρος Κωνσταντίνος, Καθηγητής Πληροφορικής

Είναι γεγονός, ότι στον τομέα της εκπαίδευσης, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, έχουν γίνει πολύ σημαντικές προσπάθειες για ένταξη στη δημόσια εκπαίδευση ατόμων με ειδικές ανάγκες. Φυσικά είναι απαραίτητο να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια προκειμένου να διασαφηνιστούν οι στόχοι της εκπαίδευσης αυτών των μαθητών και να σχεδιαστούν κατάλληλα προγράμματα που θα υποστηρίζονται και από την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή. Η εργασία μου επιχειρεί μια προσέγγιση στην αποτελεσματική ενσωμάτωση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) στην εκπαίδευση ατόμων με ειδικές ανάγκες. Η αναγκαιότητα για την εισαγωγή των ΤΠΕ σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, σπάει τα εμπόδια μειονεξίας και φέρνει τα άτομα με ειδικές ανάγκες πιο κοντά στην ένταξη τους στην εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνική τους ενσωμάτωση, με επιτυχία. Παράγοντας για την επιτυχία αυτή, είναι η αλλαγή του ρόλου του εκπαιδευτή, η δημιουργία ενός υποστηρικτικού μηχανισμού από την πολιτεία, διάθεση πόρων, επαγγελματική κατάρτιση και επιμόρφωση των εκπαιδευτών, σωστό προγραμματισμό και αξιολόγηση.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή pdf (270kb) εδώ.

Τεχνολογικές Παρεμβάσεις στις Μαθησιακές Δυσκολίες του Γραπτού Λόγου

Ιωάννης Δημάκος, Πανεπιστήμιο Πατρών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Τομέας Ψυχολογίας

Μια σειρά ερευνών έχει περιγράψει τις ουσιαστικές διαφορές στη γραπτή έκφραση μεταξύ των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες (ΜΔ) και των συμμαθητών τους με κανονική επίδοση στο γραπτό λόγο. Έχει προταθεί η άποψη πως οι νέες τεχνολογίες και η χρήση Η/Υ μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές με ΜΔ να βελτιώσουν τα γραπτά κείμενά τους παρά τα όποια προβλήματα αυτοί αντιμετωπίζουν.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή pdf (190kb) εδώ.

Παιδί με αναπηρίες και Παιχνίδι

Γιώργος Αραμπατζής, προέδρος της Scan Ideal Ελληνοσουηδική Α.Ε.

Αυτό που πάνω από όλα χρειάζεται είναι η απλόχερη και χωρίς τσιγγουνιές προσφορά και αγάπη για αυτά τα παιδιά. Όχι τόσο σε υλικά αγαθά που και αυτά βέβαια είναι απαραίτητα στην όλη διαδικασία του παιχνιδιού όσο σε συναισθήματα.

Το άρθρο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (35kb) εδώ.

Παιδιά με ειδικές ανάγκες στην προσχολική αγωγή: οι απόψεις των νηπιαγωγών

Μ. Τζουριάδου, Καθηγήτρια Τμήματος Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ.
Γ. Μπάρμπας, Λέκτορας Τμήματος Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ

Η αυξημένη απαίτηση για εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες από τη μια μεριά και από την άλλη η αδυναμία ή η ακαταλληλότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, οδηγούν συχνά σε αδιέξοδο με αρνητικές συνέπειες για τα ίδια τα παιδιά, την εκπαίδευση και την κοινωνική τους συγκρότηση. Το αδιέξοδο αυτό θα εξακολουθεί να υπάρχει, όσο δεν δρομολογούνται οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό πλαίσιο που θα το καταστήσουν ικανό να καλύψει τις ανάγκες αυτές.

Το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (85Kb) εδώ.

Παιδιά με ειδικές ανάγκες στην προσχολική ηλικία

Από το βιβλίο των Lerner J., Lowenthal B., Egan R. "Prechool children with special needs", Boston: Allyn & Bacon

Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία αλλά και η επιστήμη άρχισαν να αντιλαμβάνονται τη σημαντικότητα των πρώτων χρόνων της ζωής του παιδιού καθώς και την ανάγκη για την έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση. Στο γεγονός αυτό συνέβαλαν αφενός ο μεγάλος αριθμός ερευνών για την εκπαίδευση των νηπίων και η κοινωνική πολιτική για την προσχολική αγωγή και αφετέρου η αύξηση προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης για μικρά παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Το απόσπασμα είναι διαθέσιμο σε μορφή doc (48Kb) εδώ

Η έρευνα της ελληνικής νοηματικής. Παρατηρήσεις φωνολογικής ανάλυσης

Βενέττα Λαμπροπούλου. Επ. Καθηγήτρια Π.Τ.Δ.Ε. Παν/μίου Πατρών

Οι Κωφοί άρχισαν μόλις τα τελευταία χρόνια να μελετώνται από κοινωνιολόγους και γλωσσολόγους ως κοινωνική ομάδα με ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακτηριστικά και κοινή ξεχωριστή γλώσσα. Η Νοηματική Γλώσσα, όπως πολλές άλλες γλώσσες μειονοτήτων, είναι άγνωστη για την πλειοψηφία των ακούοντων πολιτών. Πολλοί μη γνώστες της γλώσσας αυτής και της έρευνάς της την ταυτίζουν με την παντομίμα, λόγω του ότι τόσο η Νοηματική όσο και η παντομίμα χρησιμοποιούν τα ίδια "όργανα" έκφρασης, δηλαδή το σώμα και το πρόσωπο.

Διατυπώσεις του τύπου "η Νοηματική είναι διεθνής", "απεικονίζει συγκεκριμένες έννοιες", "έχει περιορισμένες δομικές δυνατότητες", "είναι φτωχή σε λεξιλόγιο", "είναι τηλεγραφική" κτλ. είναι χαρακτηριστικές της γενικότερης άγνοιας του κόσμου για τη Νοηματική. Υποδηλώνουν ακόμα και μια υποτίμηση για τη γλώσσα αυτή, αντίληψη που επικρατεί γενικότερα για τις γλώσσες των μειονοτήτων που πολιτικά ως "ανεπίσημες" γλώσσες δεν έχουν δύναμη, όπως άλλωστε δεν έχουν πολιτική δύναμη και οι ίδιες αυτές οι μειονότητες. Δυστυχώς πολλές φορές οι αντιλήψεις αυτές για τη Νοηματική προέρχονται από ανθρώπους που δουλεύουν χρόνια με κωφούς, όπως δασκάλους κωφών, γιατρούς και άλλους "ειδικούς". Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι έρευνες της Νοηματικής Γλώσσας άρχισαν από επιστήμονες άσχετους με τους κωφούς και την εκπαίδευσή τους, δηλαδή γλωσσολόγους των οποίων το πρωταρχικό ενδιαφέρον δεν ήταν να ερευνήσουν το τι επιτρέπεται να μάθουν οι κωφοί μαθητές ή το αν η Νοηματική Γλώσσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην εκπαίδευση. Το ενδιαφέρον τους αφορούσε το ερευνητικό ερώτημα εάν ο τρόπος που χρησιμοποιούσαν οι Κωφοί για να επικοινωνήσουν, δηλαδή τα Νοήματα, είχαν κάποια κοινή δομή και αν αυτή η δομή ήταν γλωσσολογική δομή.

Η εργασία είναι διαθέσιμη σε μορφή pdf (700 Kb) εδώ.